تأثیر فضاهای عمومی شهری بر احساس ایمنی اجتماعی (نمونه موردی: محله کن تهران)

از پیامدهای ازدیاد جمعیت و رشد بی رویه شهرها، تجمع گروه های نامتجانس انسان ها در کنار یکدیگر است که سبب مشکلاتی نظیر ناامنی می گردد. حضور مردم باعث افزایش حس ایمنی در سطح جامعه و محیط های مدنی می شود. مهم ترین هدف این پژوهش تمرکز بر برخوردهای علمی و عملی با نگاه معمارانه و طراحی شهری در جهت افزایش حس ایمنی در فضاهای شهری است. از آنجایی که محله واحدی کوچکتر از شهر که دارای مجموعه روابط اجتماعی ـ اقتصادی است، بدین منظور با مشخص نمودن محله کن که یکی از محله های اصیل و قدیمی شهر تهران است به عنوان جامعه آماری قصد بر کشف عوامل افزایش حس ایمنی در این مجموعه را داریم. روش تحقیق از نوع اسنادی–کتابخانه ای، پرسشنامه و مصاحبه از کسبه، رهگذران است. در نهایت به ارائه راهکارهای جهت افزایش ایمنی، این محله که از اولین و اصیل ترین محله های پایتخت است می پردازیم.